...در
آیینه خیالم به جسم خود نگاه کردم
روحم را در بند اندیشهام دیدم
آنکه مرا آفرید و وسعتم داد
و بخشید
در درون من جای دارد
مرگ و جایگاه ابدی در من است
بعث و نشر در من است
اگر من زنده نباشم
هرگز نخواهم مرد
و گر نفس را خواهش نباشد
به درون قبر نخواهم خفت
نفس خویش را پرسیدم
«روزگار با آرزوهای بسیار ما چه خواهد کرد؟»
گفت:
«من همان روزگارم»
جبران خلیل جبران
منبع: «سرود من سکوت من است»
مترجم: حیدر شجاعی
صفحات: 53 و 54